ديباچه

دنيا براي بسياري از مردم جاي زينت، تفاخر، تكاثر، لهو و لعب است؛ اما گروهي از مردان خدا هرگز فريب لذت‏ هاي زودگذر را نمي ‏خورند و بر اساس گفته قرآن كريم «تجارت، آنها را از ذكر خدا غافل نمي ‏كند». آنان در دنيا زندگي مي ‏كنند؛ اما هرگز وابسته به دنيا نيستند. آري فقط به خدا دل بسته ‏اند و آنچه كه در مسير كمال است.
مونس آنان كتاب خدا و آيات الهي است؛ آن گونه كه اگر تمام مردم كره زمين بميرند، اما اين كتاب همراهشان باشد، هرگز احساس تنهايي و وحشت نمي ‏كنند.
امام حسين عليه ‏السلام از جمله انسان ‏هاي بي ‏نظير جهان هستي است كه زندگي او با قرآن عجين شده بود. او از كودكي با قرآن همراه بود؛ عاشق و دلداده قرآن بود. چون لب به سخن مي ‏گشود، كلامش آيات قرآن بود و از قرآن دفاع مي ‏كرد؛ اگر نامه ‏اي مي ‏نگاشت، دفاع از قرآن بود و سكوتش براي انديشيدن در آيات آن.
با اذعان به اين كه در اين نوشتار كوتاه نمي ‏توان كاملاً به زندگي قرآني امام حسين عليه ‏السلام پرداخت، اما اجمالاً به مواردي از آن اشاره خواهد شد كه از دوران كودكي حضرت تا روز شهادتش را دربرگرفته است.

 

منبع: از كتاب «با امام حسين در محضر قرآن»